- hükümlü
- hükümlü sStrafgefangene(r) f(m), Sträfling m, Verurteilte(r) f(m)
Sözlük Türkçe-Almanca kompakt. 2015.
hükümlü
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
hükümlü — sf., huk. Ceza hükmü verilmiş, hüküm giymiş, mahkûm … Çağatay Osmanlı Sözlük
HÜKÜMLÜ — Bir hüküm ve emri bildiren. * Mahkemece hüküm giymiş kimse … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
hapis yatmak — hükümlü olduğu süreyi hapishanede geçirmek Adamcağız hem hapis yatacak hem dayak yiyecek. A. Gündüz … Çağatay Osmanlı Sözlük
forsa — is., esk., İt. forza Gemilerde kürek çeken tutsak veya hükümlü kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
hükümlülük — is., ğü Hükümlü olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
mahkûm — sf., huk., Ar. maḥkūm 1) Hükümlü Müebbet hapse mahkûm bir suçlu. 2) mec. Zorunda olan, mecbur Ben burada oturmaya mahkûmum. 3) mec. Kötü bir sonuca varması kaçınılmaz olan Birleşik Sözler eli mahkûm pranga mahkûmu Atasözü, Deyim ve Birleşik… … Çağatay Osmanlı Sözlük
mahkum — mahkûm Hüküm giymiş, hükümlü … Hukuk Sözlüğü
